- θεοκλινής
- θεοκλινής, -ές (Μ)αυτός που γίνεται με γονυκλισία προς τον θεό («θεοκλινεῑς προσευχαί», Στουδ. θεοδ.)·[ΕΤΥΜΟΛ. < θεο-* + -κλινής (< κλίνω), πρβλ. επι-κλινής, κατα-κλινής.
Dictionary of Greek. 2013.
θεοκλινής
Look at other dictionaries:
θεο- — (AM θεο ) πρώτο συνθετικό πολλών λέξεων τής ελληνικής που έχουν την έννοια ότι αυτό που δηλώνεται από το δεύτερο συνθετικό γίνεται από τον θεό (ή τους θεούς) ή για χάρη τού θεού ή έχει ως αντικείμενο τον θεό («θεόδμητος», «θεοσεβής», «θεόφρων»)… … Dictionary of Greek
